Opnieuw een jaartje de beste!

Zoals gelezen in één van de vorige berichten won Resfwestkust het Bekertornooi 2010-2011. Secretaris Niek kon er dit jaar niet bij zijn, en dus maakte Robin Lefever volgend schitterend verslag:

Met een jonge en talentrijke groep trok SVDVW naar het verre Tielt. Na een jaartje tweedes, was de honger groot om opnieuw ‘de beste voetballende vriendenkring’ te worden genoemd. Onze voorzitter was erop voorzien en bracht ons een heerlijk ontbijt: twee lekkere boterkoeken en een heerlijk gezond fruitsapje.
Eenmaal daar aangekomen werd het traditioneel geel verwisseld voor een groene uitrusting, met dank aan Kurt Notredame. De trainer en zijn assistent (Olivier) bespraken ondertussen ‘in ware Mourinho-stijl’ de tactiek en zetten vervolgens hun pionnen uit.
De poulewedstrijden werden gespeeld tegen achtereenvolgens de vriendenkring van Roeselare, Brugge en Menen. De uitslagen van deze wedstrijden waren bepalende voor de plaatsingswedstrijden in de late namiddag.

Roeselare – Veurne 0-5
Al in de eerste wedstrijd werd duidelijk dat onze vriendenkring over een heel sterke lichting beschikte. Roeselare werd overklast door de technische bagage van sommige spelers. Kjartan bracht de score op 0-1. Dan begon de ‘Tijl-show’, de topscoorder van vorige jaar met zes doelpunten, prikte er drie tegen de touwen. Robin scoorde met een shot door de benen van de Roeselaarse doelman de zware 0-5 cijfers. Van een goede start gesproken…
Doelpunten: Kjartan (1) – Tijl (3) – Robin (1)
Na de eerste wedstrijd werd duidelijk dat onze captain ‘Rambo’ zijn voetbalschoenen al lang niet meer werden gebruikt. Geen nood, want samen met Bart, werden nieuwe gehaald, en kon onze cap weer spelen met gloednieuwe schoenen.

Veurne – Brugge 3-0
Al snel werd duidelijk dat dit de schakelwedstrijd in de poules ging worden, wonnen we deze wedstrijd lag de finale binnen handbereik.
Brugge begon heel gesloten de wedstrijd, wat in begin wat problemen opleverde. Het was opnieuw onze sterke Koksijde-man Kjartan die de wedstrijd openbrak; 1-0. Met de 1-0 op het bord ging het plots veel beter. Jeroen, heel sterk in de verdediging, scoorde op een prachtige manier de 2-0. Tijl beslechtte de wedstrijd met zijn 4de doelpunt van het toernooi. De 3-0 en de finale was een feit.
We evenaarden zo opnieuw de prestatie van vorig jaar, toen we tweede werden. Op de tegenstander was het nog even wachten.
Even ook de fair-play onderstrepen van alle ploegen. Enkel de ‘zware’ overtreding op Robin ontsierde dit even. Gelukkig kon hij snel verder! 😉

Menen – Veurne 0-2
Omdat we toen al zeker waren van de tweede plaats, was deze wedstrijd slechts een formaliteit. De nul houden en nog wat doelpunten scoren was de opdracht. Deze twee werden met glans volbracht. Opnieuw Tijl, en draaischijf op het middenveld Kurt scoorden. De verdedigers onder leiding van de ervaren Dries hielden de nul. 0-2 dus, in de misschien minst goede partij van het toernooi.

Ondertussen werd angstvallig de andere poule gevolgd. Daaruit bleek dat Ieper er als sterkste uit te komen. Veurne – Ieper, de finale van het seizoen 2010-2011 dus.
Met een doelsaldo van plus 10 was het vertrouwen groot bij de mannen van Franky Deprez en Olivier Gilis.

FINALE: Ieper – Veurne 1-5
De zenuwen stonden gespannen voor de finale. Ieper was een heel degelijke ploeg, al snel bleek dat het niet makkelijk ging worden. Onze assistent-trainer, kon de stress nauwelijks aan, geheel onopvallend stak hij een sigaret op (roken in de neutrale zone?). Bij de rust stond het 0-0, SVDVW was iets beter, maar echte doelkansen waren er niet te noteren. Enkel viel een ‘dubieze’ gele kaart op. Robin sloeg al dan niet expres met de hand de bal richting doel. De goede ref oordeelde expres en dus douchen voor arme Robin.
Na de tactische bijsturing ging het in de tweede helft veel beter. Sterke Jeroen bracht met twee doelpunten de stand op 0-2. Dan ging het lopen als een trein. Tijl scoorde zijn zesde doelpunt en werd daarmee opnieuw topscoorder van het toernooi. SVDVW op rozen dus. Ieper kon de score milderen door een vrije trap. Jammer, het was de enige keer dat onze zeer sterke keepende Franky zicht moest omdraaien. Stijn scoorde daarna de 1-4, Kurt bracht net voor affluiten de score op 1-5.
Ondertussen nog een opmerkelijk passage. Onze voorzitter kreeg onder luid applaus van onze supporter (bedankt aan: ouders Stijn – T1 Daniel) zijn wissel waarvan hij droomde. Samen met zijn zoon toonde Bart dat hij toch nog een beetje kon voetballen.
De ontlading na het laatste fluitsignaal was groot. Opnieuw waren we de beste. Onze cap stak vol trots de beker in de lucht. De beker die weer op zijn vertrouwde plaats komt, in de kantine waar de wekelijkse trainingen werden afwerkt.

Heerlijke frietjes (getrakteerd door onze voorzitter) sloten de aangename dag af.
Op naar volgend jaar!
Proficiat aan allen!!!

WIJ DANKEN VOLGENDE SPONSOR VOOR DE JAARLIJKSE STEUN: