Nadat we vorige week in Sportleven lazen dat ons jong element Sander Stroobant, wegens het niet invullen van de vragenlijst na aangetekend te zijn aangeschreven, van ambtswege ontslagen werd, kreeg ik vandaag een heel triestig ontslag binnen. Onze vriend Robert Monteyne dient om medische redenen onze schitterende hobby vaarwel te zeggen. Veel woorden zijn er niet voor deze pijnlijke beslissing, maar ik publiceer voor u de mail van Robert. Hopelijk blijft Robert toch passief lid van onze vriendenkring.
Zondag laatstleden was er geen scheidsrechter op de junioreswedstrijd Diksmuide – Wevelgem.
Er werd mij gevraagd deze wedstrijd te leiden.
De laatste tijd voelde ik mij wat beter aan mijn rug, tot ‘ goed ‘ (door verlofperiode en minder druk seizoen bij de firma waar ik werk, met als gevolg minder km).
Wilde weten hoe ver ik stond en heb deze wedstrijd gefloten.
Na de wedstrijd voelde ik wat stramme spieren (normaal) maar weinig rugklachten.
Was in de namiddag vol ‘ enthousiasme ‘ , maar met de avond kreeg ik terug pijn in mijn linkerbeen.
Tijdens de nacht kreeg ik veel krampen o.a. in mijn teen, aan mijn heup, zodat ik weinig heb moeten slapen.
Na overleg (ook met mijn vrouw) heb ik besloten, het was voor mij een moeilijke beslissing, dat in het belang van mijn gezondheid en mijn beroep (die toch nog op de eerste plaats komt) het beter is dat ik de activiteiten van zowel assistent als scheids zal beëindigen.
Met spijt verlaat ik mijn mooie hobby, vooral het ‘ assistent ‘ zijn.
Bij deze wil ik iedereen danken voor de samenwerking zowel op de vergaderingen, op recepties en om niet te vergeten de woensdagtraining.
Met vriendelijke groeten,
Robert Monteyne
WIJ DANKEN VOLGENDE SPONSOR VOOR HUN JAARLIJKSE STEUN:
28/09/2008 op 12:05
Beste Robert,
Inderdaad gaat de gezondheid boven onze boeiende hobby. Maar desondanks vind ik het moedig om deze moeilijke beslissing te nemen. We hebben genoten van u als vriend en een voorbeeldige man in de arbitrage. We hopen u nog te mogen ontmoeten op een of ander voetbalveld of andere gelegenheid. Het ga je goed.
Uw collega, Martial.
06/10/2008 op 21:04
Hallo Robert,
Het doet me echt pijn om een dergelijke e.mail te ontvangen.
Deze zomer liep je nog mee met de youngster op training. Hoe het kan verkeren.
Maar ik hoop van harte dat we je nog steeds mogen begroeten in de Vriendenkring,
en wie weet, komt je dit blessureleed te boven.
Ik duim alvast.
Groetjes.
Bart