Hoe een mens lijden kan onder een mooie hobby die je zo graag doet…
Theo Pieters kan er van meespreken. Na zijn operatie een drietal jaren geleden van een bijzondere zware hernia, klom hij stilletjes aan op de ladder van de assistenten in “klimmen en dalen”. Eind vorig seizoen beleefde hij dan ook zijn absolute hoogtepunt met een promotie naar assistent in bevordering. Dit seizoen kon hij nog voor één jaartje op dit niveau vlaggen omdat Theo in september 60 jaar geworden is. Maar tijdens de winterstop gebeurde hetgeen niemand ooit zou willen meemaken. Aanhoudende pijn aan rug en benen moest onderzocht worden met een MR-scan, en daarbij bleek dat er opnieuw iets scheef zit in die vervloekte ruggegraad. Het moest wel erg zijn, want Theo besloot voor dat het resultaat gekend was om tijdens de winterstop een prachtige aanduiding te annuleren, namelijk KVV Coxyde – Lierse SK. Iets wat hij anders nooit zou doen.
Het verdict van de huisarts was onverbiddellijk. Niet meer lopen en onmiddellijk schoenen aan de haak voor onbepaalde tijd, en dit met een bijzonder grote kans voor altijd… Ook op beroepsvlak moet het verplicht stilletjes aan gaan, en bvb plafond schilderen zal er niet meer inzitten. De specialist te Roeselare zal binnen enkele weken wel meer verduidelijking geven, maar de kansen om ooit nog een vlag in de hand te hebben, worden heel laag ingeschat…
Bij deze wensen we ons trouw lid Theo Pieters bijzonder veel sterkte en moed toe. Iets wat hij zeker zal kunnen gebruiken!
Alvast willen we van Theo dat hij toch elke week op woensdagavond zijn Leffetje in Veurne komt drinken, want anders zou het gemis van beide kanten veel te groot zijn. Sterkte!
WIJ DANKEN VOLGENDE SPONSOR VOOR DE JAARIJKSE STEUN:
19/01/2012 op 10:12
Beste vriend Theo,
Bij het lezen van dit bericht kreeg ik direkt de moed in de schoenen, maar voor uzelf is het heel erg dat u deze prachtige hobby moet staken om het in vakbondstermen te zeggen.
Maar kom gerust iedere woensdagavond om met collega’s een pintje te drinken en wens ik je veel moed en sterkte bij het revalideren.
Vele groetjes,
Martial en Kristien.
19/01/2012 op 11:04
Theo veel sterkte , en hopelijk zien we u nog in de vriendenkring , geef echter de moed nog niet helemaal op .
19/01/2012 op 14:45
Theo,
Ik kan me voorstellen hoe het horen van de diagnose een slag in het gezicht zal geweest zijn voor je. Vergeet niet dat de wetenschap niet stilstaat. Dus hou zeker de moed er in want alles kan en is mogelijk als men het zelf ook wil. Hoe dan ook ben je een persoon waar ik naar opkijk en waar veel jonge assistenten een voorbeeld mogen aan nemen want iemand die meer gedreven is door de sport dan jij bestaan er niet.
Succes en geef zeker niet op.
groeten bjorn
19/01/2012 op 22:05
Theo,
Als je dit leest en dit doet je niets dan moet je iemand zijn zonder hart. Dit raakt een mens! Hopelijk ben je snel wat beter en vergeet nooit dat de hele vriendenkring en velen daarbuiten je steunen in deze moeilijke periode!
grts Kurt
20/01/2012 op 06:29
Dag Theo
Ik wens je langs deze weg heel veel sterkte toe en zeker de moed niet opgeven.
groeten
Marc
20/01/2012 op 11:48
Theo, veel sterkte tijdens je revalidatie! Hopelijk zien we je nog terug met de vlag in de hand!
20/01/2012 op 12:02
Theo,
Ik sta aan de grond genageld! We duimen voor je dat we snel terug rondjes rond de pistes in Veurne mogen lopen. Veel sterkte!!
Lore, Chris en Gust
20/01/2012 op 14:06
Dag Theo
Het kan toch niet dat u de “oude garde ” in de steek zult laten.
Nog niet panikeren : wacht vooreerst de correcte diagnose van uw specialist af en bespreek met hem de beste oplossing.
We duimen voor een goed herstel en weet dat we elkaar nooit in de steek zullen laten .
Groetjes
Michel
20/01/2012 op 15:05
Theo, enorm veel sterkte gewenst tijdens deze periode en hou de moed erin!
20/01/2012 op 15:20
Theo,
ik wens je enorm veel sterkte in deze voor jouw enorm moeilijke periode.
Hopelijk is de voorlopige diagnose, niet de definitieve.Geef vooral de moed niet op.
De ganse vriendenkring duimt voor een goed herstel !!!
groetjes,
Daniel
20/01/2012 op 17:06
Theo,
zeker niet denken dat het vlaggen voorbij is.Herinner je nog dat je me nu bijna 5 jaar geleden kwam bezoeken in Aalst en ik een vol jaar niet kon arbitreren. De tijd zal raad brengen en ik zie de dag al voor me dat je opnieuw begint te trainen( hoe eerder hoe liever natuurlijk);We zullen er dan alles aan doen om je weer op niveau te brengen.Niet opgeven Theo!! wat de uitslag mag zijn, we zullen je steeds blijven steunen ,want door de arbitrage zijn we vrienden geworden.Heel veel moed en tot de volgende training.Zeker afkomen hé
Roland
20/01/2012 op 19:49
hey theo,
was me dat even de wenkbrauwen fronsen bij het lezen van dit artikel, het kan toch niet
dacht ik bij mezelf dat den theo dit moet overkomen.
een ervaren ancien zal de cel assistenten enige tijd missen, jammer maar courage hebben
theo en met die goeie zeelucht zal je revalidatie gunstig verlopen mogen we hopen.
drink die leffe van martial uit op training en je zal vlug weer die vlag hanteren.
veel goede moed van een ex-vlaggeman en tot we elkaar eens zien aant zeetje
filip debackere
20/01/2012 op 20:45
Hei beste Theo,
En ik maar janken dat ik 3 maanden buiten strijd ben.
Het is niets in vergelijking met wat ik nu lees.
Hopelijk vinden de artsen toch nog een oplossing.
En weet dat we je zeker steunen in deze moeilijke beslissing.
We zijn niet voor niets een VRIENDENKRING!
Wat er ook gebeurt, blijf naar de Vriendenkring komen hé!
Je voorzitter,
Bart
20/01/2012 op 23:56
Beste Theo
Wat ik hier lees is verschrikkelijk. Er zijn geen woorden voor… Maar ik weet dat je een vechter en geboren optimist bent, dat heb je al meermaals bewezen. Ook dit zal je te boven komen, weet ik zeker, de steun van mij en de ganse vriendenkring heb je al.
Goede moed
Robin
24/01/2012 op 19:51
Beste Theo
De grootste vrees van elke ref is gekwetst geraken. Maar een kwetsuur die mogelijks het einde van een carrière inluidt moet wel héél erg aankomen. Eénmaal ref, altijd ref. Eens van die microbe gebeten, laat dat je nooit meer los. Ik hoop echt dat ‘de tijd’ ook ‘die wonde kan helen’ en je terug je super hobby kan gaan beoefenen….desnoods op een meer bescheiden niveau.
Theo voor mij ben je een model-lid-van-onze-vriendenkring. Ik ben steeds onder de indruk gekomen van je enthousiasme voor de arbitrage inzonder de assistent-arbitrage en van je inzet voor de VRIENDENKRING en dit allebei ondanks je leeftijd. Je bent een voorbeeld voor de jeugd!!!!!hoe het echt moet. Ik hoop dan ook dat je de VRIENDENKRNG BLIJVEND TROUW ZULT BLIJVEN!!!!!
GOOD LUCK and ALL THE BEST.
Erica en Dirk
25/01/2012 op 08:46
Theo,
we wensen je veel sterkte in deze moeilijke periode – hopelijk valt het allemaal wel nog mee ; de gezondheid boven alles he – met jouw doorzettingsvermogen en karakter dient
een comeback toch zeker tot de mogelijkheid behoren
Claire en Luc