Vandaag is het precies 3 jaar geleden dat Robin, de zoon van ons lid Nancy Saelens, op bijna 16-jarige leeftijd zelfmoord pleegde. 6 september 2008 werd voor Nancy een zwarte dag om nooit meer te vergeten. Als eerbetoon maakte Nancy een fotofilmpje en plaatste die ze op Youtube plaatste.
Ze vraagt ons dan ook vriendelijk om even de tijd te willen nemen en even te klikken op de link hieronder.
Eerbetoon aan mijn overleden zoon Robin
De muziek die Nancy gekozen heeeft is het lied “One day” van John Rowles. De tekst in het liedje zegt genoeg.
Alvast bedankt namens Nancy om heel eventjes tijd te maken! Als woorden ons eventjes te kort schieten.
WIJ DANKEN VOLGENDE SPONSOR VOOR DE JAARLIJKSE STEUN:
07/09/2011 op 21:46
Beste Nancy,
het is enorm moeilijk hier op te reageren als je zelf een zoon van 17 hebt.
Ik hoop dat ik dit NOOIT hoef mee te maken.
Veel sterkte !!
Bart
11/09/2011 op 18:18
Beste Bart,
Eerst en vooral wil ik de leden bedanken voor de vele positieve reacties die ik kreeg op ons samen zijn van 9/9 te Veurne. Alsook iedereen te bedanken , om de tijd genomen te hebben om dit filmpje te willen bekijken . Niek een extra dank om dit op uw website te willen plaatsen.
Ik begrijp goed dat het moeilijk is , om op zoiets te antwoorden.
Alvast bedankt voor uw reactie hier op de site.
Het is zeker en vast moeilijk , om dit ooit maar te kunnen voorstellen en ik hoop uit de grond van mijn hart , dat niemand hier in deze vriendenkring er ooit mee wordt geconfronteerd . U vraagt zich misschien af , waarom ik dit filmpje gemaakt heb? Wel in de eerste plaats als eerbetoon aan mijn zoon, maar in de 2de plaats ook , om de jongeren wakker te schudden , welk verdriet zij hun ouders zouden aandoen ,wanneer ze met zulke gedachten zouden zitten. Misschien denken ze dan 5x na en trachten ze hulp te zoeken . Als ik al 1 iemand op andere gedachten hiermee kan brengen , wel dan ben ik al meer dan tevreden.
Ik wil aan iedereen nog een raad meegeven , geniet van uw kinderen , geniet van de momenten tezamen , ook al is het niet altijd makelijk en halen ze dikwijls het bloed van onder de nageltjes. Toch zijn dit momenten , die je later zult koesteren en ook in uw hart zult opbergen. En geef ze ook af en toe een knuffel , ook al zullen zij denken dat ze daar te groot voor zijn , maar weet in hun hartje en in die van u , zal het u op ’t moment zelf, veel genoegen schenken. Dit is iets wat veel te weinig wordt gedaan.
Geniet van het leven en geniet van elkaar.
En nogmaals bedankt voor alles !!
Groetjes
Nancy